تأثیر سیستم‌های مغزی-رفتاری بر میزان خشنودی بدنی بر اساس نقش میانجی‌گری باورهای وسواسی

اهداف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات سیستم ­های فعال­ ساز و بازداری رفتاری بر خشنودی بدنی بر اساس نقش میانجی‌گری باورهای وسواسی در دانشجویان بود.  مواد و روش­ ها: برای این منظور تعداد 358 نفر از دانشجویان به صورت نمونه­ گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند و پرسش­نامه سیستم­ های مغزی-رفتاری، خشنودی بدنی و باورهای وسواسی به منظور پاسخ­ دهی بین شرکت ­کنندگان پژوهش توزیع شد تا پاسخ دهند. به منظور آزمون فرضیه­ های پژوهش، داده­ های گردآوری شده با استفاده از شاخص ­های توصیفی، همبستگی، تحلیل مسیر و آزمون تی مستقل  و نرم افزار SPSS-22 و Lisrel مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ­ها: نتایج نشان داد که همبستگی مثبت معناداری بین سیستم فعال­ساز رفتاری با اغلب مؤلفه‌های باورهای وسواسی و خشنودی بدنی وجود دارد. همچنین همبستگی منفی بین سیستم بازداری رفتاری و اغلب مؤلفه‌های باورهای وسواسی و خشنودی بدنی وجود دارد. برخی مؤلفه‌های باورهای وسواسی با خشنودی بدنی همبستگی مثبت به دست داد. همچنین مدل تحلیل مسیر نشان دهنده نقش میانجی­ گری برخی مؤلفه‌های باورهای وسواسی در ارتباط بین سیستم ­های مغزی-رفتاری با خشنودی بدنی بود. همچنین بررسی نقش تفاوت­ های جنسیتی نشان داد که در غالب متغیرهای پژوهش زنان نمرات بالاتری داشتند. نتیجه­ گیری:به نظر می­رسد که باورهای وسواسی در مقایسه با حساسیت به تقویت نقش مهمی در آسیب­پذیری روان­شناختی دارد.